การเปรียบเทียบอำนาจการทดสอบของวิธีวัดอัตตสหสัมพันธ์ ของความคลาดเคลื่อนในการวิเคราะห์สมการถดถอยเชิงเส้นที่มีตัวแปร ตามย้อนเวลาร่วมเป็นตัวแปรอิสระ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการควบคุมความผิดพลาดประเภทที่ 1 และอำนาจการทดสอบของตัวสถิติที่ตรวจสอบอัตตสหสัมพันธ์ทั้ง 5 ตัวคือ 1) ตัวสถิติทดสอบเคอร์บินวัตสัน 2) ตัวสถิติทดสอบ H ของเดอร์บิน 3) ตัวสถิติทดสอบ H-M ของเดอร์บินที่ปรับปรุงใหม่ 4) ตัวสถิติทดสอบบอกซ์- เพียซ์ 5) ตั...
Saved in:
Main Author: | |
---|---|
Other Authors: | |
Format: | Theses and Dissertations |
Language: | Thai |
Published: |
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
1990
|
Subjects: | |
Online Access: | https://digiverse.chula.ac.th/Info/item/dc:67334 |
Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
Institution: | Chulalongkorn University |
Language: | Thai |
id |
67334 |
---|---|
record_format |
dspace |
spelling |
673342024-03-24T05:34:50Z https://digiverse.chula.ac.th/Info/item/dc:67334 ©จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย Thesis 10.58837/CHULA.THE.1990.735 tha วัชรา ผลเจริญ การเปรียบเทียบอำนาจการทดสอบของวิธีวัดอัตตสหสัมพันธ์ ของความคลาดเคลื่อนในการวิเคราะห์สมการถดถอยเชิงเส้นที่มีตัวแปร ตามย้อนเวลาร่วมเป็นตัวแปรอิสระ A comparison on power of the test for autocorrelation of residuals in linear regression analysis with lagged dependent variables 1990 1990 จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการควบคุมความผิดพลาดประเภทที่ 1 และอำนาจการทดสอบของตัวสถิติที่ตรวจสอบอัตตสหสัมพันธ์ทั้ง 5 ตัวคือ 1) ตัวสถิติทดสอบเคอร์บินวัตสัน 2) ตัวสถิติทดสอบ H ของเดอร์บิน 3) ตัวสถิติทดสอบ H-M ของเดอร์บินที่ปรับปรุงใหม่ 4) ตัวสถิติทดสอบบอกซ์- เพียซ์ 5) ตัวสถิติทดสอบ m ภายใต้เงื่อนไขของค่าอัตตสหสัมพันธ์ขนาดตัวอย่างความแปรปรวนของความคลาดเคลื่อนสุ่มสัมประสิทธิ์อัตตสหสัมพันธ์ (β1) ของYtและพารามิเตอร์ 0 ซึ่งกำหนดรูปแบบตัวแปรอิสระ (Xt) ข้อมูลที่ใช้เป็ฯการวิจัยนี้ได้จากการทดลองด้วยเทคนิคของมอนติคาร์โล โดยจำลองการทดลองด้วยเครื่องคอมพิวเตอร์อัมดาล (AMDAHL) 5860 1,000 ครั้งสำหรับแต่ละสถานการณ์ที่กำหนดเพื่อคำนวณค่าความน่าจะเป็นของความผิดพลาดประเภทที่ 1 และอำนาจการทำสอบของตัวสถิติทดสอบทั้ง 5 ตัวที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 ผลการวิจัยสรุปได้เป็น 2 ส่วนดังนี้ 1) ความสามารถในการควบคุมความผิดพลาดประเภทที่ 1 ตัวสถิติทดสอบ H-M ที่ได้ปรับปรุงใหม่และตัวสถิติสดสอบบอกซ์ – เพียซ์ สามารถควบคุมความผิดพลาดประเภทที่ 1 ได้สำหรับทุกๆ สถานการณ์สำหรับตัวสถิติทดสอบอื่นๆสามารถควาบคุมความผิดพลาดประเภทที่ 1 ได้ในบางสถานการณ์เท่านั้น 2) อำนาจการทดสอบตัวสถิติทดสอบ H-M ของเดอร์บินที่ได้ปรับปรุงใหม่จะให้อำนาจการสอบสูงในทุกสถานการณ์และให้อำนาจการสอดสอบสูงสุดในบางสถานการณ์ สำหรับตัวสถิติทอดสอบอื่นๆนั้นจะให้อำนาจการทดสอบสูงเฉพาะบางสถานการณ์เท่านั้น 178 pages การวิเคราะห์ความคลาดเคลื่อน (คณิตศาสตร์) การวิเคราะห์การถดถอย อัตตสหสัมพันธ์ วิธีมอนติคาร์โล มานพ วราภักดิ์ https://digiverse.chula.ac.th/digital/file_upload/biblio/cover/67334.jpg |
institution |
Chulalongkorn University |
building |
Chulalongkorn University Library |
continent |
Asia |
country |
Thailand Thailand |
content_provider |
Chulalongkorn University Library |
collection |
Chulalongkorn University Intellectual Repository |
language |
Thai |
topic |
การวิเคราะห์ความคลาดเคลื่อน (คณิตศาสตร์) การวิเคราะห์การถดถอย อัตตสหสัมพันธ์ วิธีมอนติคาร์โล |
spellingShingle |
การวิเคราะห์ความคลาดเคลื่อน (คณิตศาสตร์) การวิเคราะห์การถดถอย อัตตสหสัมพันธ์ วิธีมอนติคาร์โล วัชรา ผลเจริญ การเปรียบเทียบอำนาจการทดสอบของวิธีวัดอัตตสหสัมพันธ์ ของความคลาดเคลื่อนในการวิเคราะห์สมการถดถอยเชิงเส้นที่มีตัวแปร ตามย้อนเวลาร่วมเป็นตัวแปรอิสระ |
description |
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการควบคุมความผิดพลาดประเภทที่ 1 และอำนาจการทดสอบของตัวสถิติที่ตรวจสอบอัตตสหสัมพันธ์ทั้ง 5 ตัวคือ 1) ตัวสถิติทดสอบเคอร์บินวัตสัน 2) ตัวสถิติทดสอบ H ของเดอร์บิน 3) ตัวสถิติทดสอบ H-M ของเดอร์บินที่ปรับปรุงใหม่ 4) ตัวสถิติทดสอบบอกซ์- เพียซ์ 5) ตัวสถิติทดสอบ m ภายใต้เงื่อนไขของค่าอัตตสหสัมพันธ์ขนาดตัวอย่างความแปรปรวนของความคลาดเคลื่อนสุ่มสัมประสิทธิ์อัตตสหสัมพันธ์ (β1) ของYtและพารามิเตอร์ 0 ซึ่งกำหนดรูปแบบตัวแปรอิสระ (Xt) ข้อมูลที่ใช้เป็ฯการวิจัยนี้ได้จากการทดลองด้วยเทคนิคของมอนติคาร์โล โดยจำลองการทดลองด้วยเครื่องคอมพิวเตอร์อัมดาล (AMDAHL) 5860 1,000 ครั้งสำหรับแต่ละสถานการณ์ที่กำหนดเพื่อคำนวณค่าความน่าจะเป็นของความผิดพลาดประเภทที่ 1 และอำนาจการทำสอบของตัวสถิติทดสอบทั้ง 5 ตัวที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 ผลการวิจัยสรุปได้เป็น 2 ส่วนดังนี้ 1) ความสามารถในการควบคุมความผิดพลาดประเภทที่ 1 ตัวสถิติทดสอบ H-M ที่ได้ปรับปรุงใหม่และตัวสถิติสดสอบบอกซ์ – เพียซ์ สามารถควบคุมความผิดพลาดประเภทที่ 1 ได้สำหรับทุกๆ สถานการณ์สำหรับตัวสถิติทดสอบอื่นๆสามารถควาบคุมความผิดพลาดประเภทที่ 1 ได้ในบางสถานการณ์เท่านั้น 2) อำนาจการทดสอบตัวสถิติทดสอบ H-M ของเดอร์บินที่ได้ปรับปรุงใหม่จะให้อำนาจการสอบสูงในทุกสถานการณ์และให้อำนาจการสอดสอบสูงสุดในบางสถานการณ์ สำหรับตัวสถิติทอดสอบอื่นๆนั้นจะให้อำนาจการทดสอบสูงเฉพาะบางสถานการณ์เท่านั้น |
author2 |
มานพ วราภักดิ์ |
author_facet |
มานพ วราภักดิ์ วัชรา ผลเจริญ |
format |
Theses and Dissertations |
author |
วัชรา ผลเจริญ |
author_sort |
วัชรา ผลเจริญ |
title |
การเปรียบเทียบอำนาจการทดสอบของวิธีวัดอัตตสหสัมพันธ์ ของความคลาดเคลื่อนในการวิเคราะห์สมการถดถอยเชิงเส้นที่มีตัวแปร ตามย้อนเวลาร่วมเป็นตัวแปรอิสระ |
title_short |
การเปรียบเทียบอำนาจการทดสอบของวิธีวัดอัตตสหสัมพันธ์ ของความคลาดเคลื่อนในการวิเคราะห์สมการถดถอยเชิงเส้นที่มีตัวแปร ตามย้อนเวลาร่วมเป็นตัวแปรอิสระ |
title_full |
การเปรียบเทียบอำนาจการทดสอบของวิธีวัดอัตตสหสัมพันธ์ ของความคลาดเคลื่อนในการวิเคราะห์สมการถดถอยเชิงเส้นที่มีตัวแปร ตามย้อนเวลาร่วมเป็นตัวแปรอิสระ |
title_fullStr |
การเปรียบเทียบอำนาจการทดสอบของวิธีวัดอัตตสหสัมพันธ์ ของความคลาดเคลื่อนในการวิเคราะห์สมการถดถอยเชิงเส้นที่มีตัวแปร ตามย้อนเวลาร่วมเป็นตัวแปรอิสระ |
title_full_unstemmed |
การเปรียบเทียบอำนาจการทดสอบของวิธีวัดอัตตสหสัมพันธ์ ของความคลาดเคลื่อนในการวิเคราะห์สมการถดถอยเชิงเส้นที่มีตัวแปร ตามย้อนเวลาร่วมเป็นตัวแปรอิสระ |
title_sort |
การเปรียบเทียบอำนาจการทดสอบของวิธีวัดอัตตสหสัมพันธ์ ของความคลาดเคลื่อนในการวิเคราะห์สมการถดถอยเชิงเส้นที่มีตัวแปร ตามย้อนเวลาร่วมเป็นตัวแปรอิสระ |
publisher |
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย |
publishDate |
1990 |
url |
https://digiverse.chula.ac.th/Info/item/dc:67334 |
_version_ |
1831161600666501120 |