การเปรียบเทียบอำนาจการทดสอบของวิธีวัดอัตตสหสัมพันธ์ ของความคลาดเคลื่อนในการวิเคราะห์สมการถดถอยเชิงเส้นที่มีตัวแปร ตามย้อนเวลาร่วมเป็นตัวแปรอิสระ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการควบคุมความผิดพลาดประเภทที่ 1 และอำนาจการทดสอบของตัวสถิติที่ตรวจสอบอัตตสหสัมพันธ์ทั้ง 5 ตัวคือ 1) ตัวสถิติทดสอบเคอร์บินวัตสัน 2) ตัวสถิติทดสอบ H ของเดอร์บิน 3) ตัวสถิติทดสอบ H-M ของเดอร์บินที่ปรับปรุงใหม่ 4) ตัวสถิติทดสอบบอกซ์- เพียซ์ 5) ตั...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Author: วัชรา ผลเจริญ
Other Authors: มานพ วราภักดิ์
Format: Theses and Dissertations
Language:Thai
Published: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 1990
Subjects:
Online Access:https://digiverse.chula.ac.th/Info/item/dc:67334
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Institution: Chulalongkorn University
Language: Thai
id 67334
record_format dspace
spelling 673342024-03-24T05:34:50Z https://digiverse.chula.ac.th/Info/item/dc:67334 ©จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย Thesis 10.58837/CHULA.THE.1990.735 tha วัชรา ผลเจริญ การเปรียบเทียบอำนาจการทดสอบของวิธีวัดอัตตสหสัมพันธ์ ของความคลาดเคลื่อนในการวิเคราะห์สมการถดถอยเชิงเส้นที่มีตัวแปร ตามย้อนเวลาร่วมเป็นตัวแปรอิสระ A comparison on power of the test for autocorrelation of residuals in linear regression analysis with lagged dependent variables 1990 1990 จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการควบคุมความผิดพลาดประเภทที่ 1 และอำนาจการทดสอบของตัวสถิติที่ตรวจสอบอัตตสหสัมพันธ์ทั้ง 5 ตัวคือ 1) ตัวสถิติทดสอบเคอร์บินวัตสัน 2) ตัวสถิติทดสอบ H ของเดอร์บิน 3) ตัวสถิติทดสอบ H-M ของเดอร์บินที่ปรับปรุงใหม่ 4) ตัวสถิติทดสอบบอกซ์- เพียซ์ 5) ตัวสถิติทดสอบ m ภายใต้เงื่อนไขของค่าอัตตสหสัมพันธ์ขนาดตัวอย่างความแปรปรวนของความคลาดเคลื่อนสุ่มสัมประสิทธิ์อัตตสหสัมพันธ์ (β1) ของYtและพารามิเตอร์ 0 ซึ่งกำหนดรูปแบบตัวแปรอิสระ (Xt) ข้อมูลที่ใช้เป็ฯการวิจัยนี้ได้จากการทดลองด้วยเทคนิคของมอนติคาร์โล โดยจำลองการทดลองด้วยเครื่องคอมพิวเตอร์อัมดาล (AMDAHL) 5860 1,000 ครั้งสำหรับแต่ละสถานการณ์ที่กำหนดเพื่อคำนวณค่าความน่าจะเป็นของความผิดพลาดประเภทที่ 1 และอำนาจการทำสอบของตัวสถิติทดสอบทั้ง 5 ตัวที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 ผลการวิจัยสรุปได้เป็น 2 ส่วนดังนี้ 1) ความสามารถในการควบคุมความผิดพลาดประเภทที่ 1 ตัวสถิติทดสอบ H-M ที่ได้ปรับปรุงใหม่และตัวสถิติสดสอบบอกซ์ – เพียซ์ สามารถควบคุมความผิดพลาดประเภทที่ 1 ได้สำหรับทุกๆ สถานการณ์สำหรับตัวสถิติทดสอบอื่นๆสามารถควาบคุมความผิดพลาดประเภทที่ 1 ได้ในบางสถานการณ์เท่านั้น 2) อำนาจการทดสอบตัวสถิติทดสอบ H-M ของเดอร์บินที่ได้ปรับปรุงใหม่จะให้อำนาจการสอบสูงในทุกสถานการณ์และให้อำนาจการสอดสอบสูงสุดในบางสถานการณ์ สำหรับตัวสถิติทอดสอบอื่นๆนั้นจะให้อำนาจการทดสอบสูงเฉพาะบางสถานการณ์เท่านั้น 178 pages การวิเคราะห์ความคลาดเคลื่อน (คณิตศาสตร์) การวิเคราะห์การถดถอย อัตตสหสัมพันธ์ วิธีมอนติคาร์โล มานพ วราภักดิ์ https://digiverse.chula.ac.th/digital/file_upload/biblio/cover/67334.jpg
institution Chulalongkorn University
building Chulalongkorn University Library
continent Asia
country Thailand
Thailand
content_provider Chulalongkorn University Library
collection Chulalongkorn University Intellectual Repository
language Thai
topic การวิเคราะห์ความคลาดเคลื่อน (คณิตศาสตร์)
การวิเคราะห์การถดถอย
อัตตสหสัมพันธ์
วิธีมอนติคาร์โล
spellingShingle การวิเคราะห์ความคลาดเคลื่อน (คณิตศาสตร์)
การวิเคราะห์การถดถอย
อัตตสหสัมพันธ์
วิธีมอนติคาร์โล
วัชรา ผลเจริญ
การเปรียบเทียบอำนาจการทดสอบของวิธีวัดอัตตสหสัมพันธ์ ของความคลาดเคลื่อนในการวิเคราะห์สมการถดถอยเชิงเส้นที่มีตัวแปร ตามย้อนเวลาร่วมเป็นตัวแปรอิสระ
description การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการควบคุมความผิดพลาดประเภทที่ 1 และอำนาจการทดสอบของตัวสถิติที่ตรวจสอบอัตตสหสัมพันธ์ทั้ง 5 ตัวคือ 1) ตัวสถิติทดสอบเคอร์บินวัตสัน 2) ตัวสถิติทดสอบ H ของเดอร์บิน 3) ตัวสถิติทดสอบ H-M ของเดอร์บินที่ปรับปรุงใหม่ 4) ตัวสถิติทดสอบบอกซ์- เพียซ์ 5) ตัวสถิติทดสอบ m ภายใต้เงื่อนไขของค่าอัตตสหสัมพันธ์ขนาดตัวอย่างความแปรปรวนของความคลาดเคลื่อนสุ่มสัมประสิทธิ์อัตตสหสัมพันธ์ (β1) ของYtและพารามิเตอร์ 0 ซึ่งกำหนดรูปแบบตัวแปรอิสระ (Xt) ข้อมูลที่ใช้เป็ฯการวิจัยนี้ได้จากการทดลองด้วยเทคนิคของมอนติคาร์โล โดยจำลองการทดลองด้วยเครื่องคอมพิวเตอร์อัมดาล (AMDAHL) 5860 1,000 ครั้งสำหรับแต่ละสถานการณ์ที่กำหนดเพื่อคำนวณค่าความน่าจะเป็นของความผิดพลาดประเภทที่ 1 และอำนาจการทำสอบของตัวสถิติทดสอบทั้ง 5 ตัวที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 ผลการวิจัยสรุปได้เป็น 2 ส่วนดังนี้ 1) ความสามารถในการควบคุมความผิดพลาดประเภทที่ 1 ตัวสถิติทดสอบ H-M ที่ได้ปรับปรุงใหม่และตัวสถิติสดสอบบอกซ์ – เพียซ์ สามารถควบคุมความผิดพลาดประเภทที่ 1 ได้สำหรับทุกๆ สถานการณ์สำหรับตัวสถิติทดสอบอื่นๆสามารถควาบคุมความผิดพลาดประเภทที่ 1 ได้ในบางสถานการณ์เท่านั้น 2) อำนาจการทดสอบตัวสถิติทดสอบ H-M ของเดอร์บินที่ได้ปรับปรุงใหม่จะให้อำนาจการสอบสูงในทุกสถานการณ์และให้อำนาจการสอดสอบสูงสุดในบางสถานการณ์ สำหรับตัวสถิติทอดสอบอื่นๆนั้นจะให้อำนาจการทดสอบสูงเฉพาะบางสถานการณ์เท่านั้น
author2 มานพ วราภักดิ์
author_facet มานพ วราภักดิ์
วัชรา ผลเจริญ
format Theses and Dissertations
author วัชรา ผลเจริญ
author_sort วัชรา ผลเจริญ
title การเปรียบเทียบอำนาจการทดสอบของวิธีวัดอัตตสหสัมพันธ์ ของความคลาดเคลื่อนในการวิเคราะห์สมการถดถอยเชิงเส้นที่มีตัวแปร ตามย้อนเวลาร่วมเป็นตัวแปรอิสระ
title_short การเปรียบเทียบอำนาจการทดสอบของวิธีวัดอัตตสหสัมพันธ์ ของความคลาดเคลื่อนในการวิเคราะห์สมการถดถอยเชิงเส้นที่มีตัวแปร ตามย้อนเวลาร่วมเป็นตัวแปรอิสระ
title_full การเปรียบเทียบอำนาจการทดสอบของวิธีวัดอัตตสหสัมพันธ์ ของความคลาดเคลื่อนในการวิเคราะห์สมการถดถอยเชิงเส้นที่มีตัวแปร ตามย้อนเวลาร่วมเป็นตัวแปรอิสระ
title_fullStr การเปรียบเทียบอำนาจการทดสอบของวิธีวัดอัตตสหสัมพันธ์ ของความคลาดเคลื่อนในการวิเคราะห์สมการถดถอยเชิงเส้นที่มีตัวแปร ตามย้อนเวลาร่วมเป็นตัวแปรอิสระ
title_full_unstemmed การเปรียบเทียบอำนาจการทดสอบของวิธีวัดอัตตสหสัมพันธ์ ของความคลาดเคลื่อนในการวิเคราะห์สมการถดถอยเชิงเส้นที่มีตัวแปร ตามย้อนเวลาร่วมเป็นตัวแปรอิสระ
title_sort การเปรียบเทียบอำนาจการทดสอบของวิธีวัดอัตตสหสัมพันธ์ ของความคลาดเคลื่อนในการวิเคราะห์สมการถดถอยเชิงเส้นที่มีตัวแปร ตามย้อนเวลาร่วมเป็นตัวแปรอิสระ
publisher จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
publishDate 1990
url https://digiverse.chula.ac.th/Info/item/dc:67334
_version_ 1831161600666501120