การเปรียบเทียบอำนาจการทดสอบของวิธีวัดอัตตสหสัมพันธ์ ของความคลาดเคลื่อนในการวิเคราะห์สมการถดถอยเชิงเส้นที่มีตัวแปร ตามย้อนเวลาร่วมเป็นตัวแปรอิสระ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการควบคุมความผิดพลาดประเภทที่ 1 และอำนาจการทดสอบของตัวสถิติที่ตรวจสอบอัตตสหสัมพันธ์ทั้ง 5 ตัวคือ 1) ตัวสถิติทดสอบเคอร์บินวัตสัน 2) ตัวสถิติทดสอบ H ของเดอร์บิน 3) ตัวสถิติทดสอบ H-M ของเดอร์บินที่ปรับปรุงใหม่ 4) ตัวสถิติทดสอบบอกซ์- เพียซ์ 5) ตั...
Saved in:
| 主要作者: | |
|---|---|
| 其他作者: | |
| 格式: | Theses and Dissertations |
| 語言: | Thai |
| 出版: |
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
1990
|
| 主題: | |
| 在線閱讀: | https://digiverse.chula.ac.th/Info/item/dc:67334 |
| 標簽: |
添加標簽
沒有標簽, 成為第一個標記此記錄!
|
| 機構: | Chulalongkorn University |
| 語言: | Thai |
| 總結: | การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการควบคุมความผิดพลาดประเภทที่ 1 และอำนาจการทดสอบของตัวสถิติที่ตรวจสอบอัตตสหสัมพันธ์ทั้ง 5 ตัวคือ 1) ตัวสถิติทดสอบเคอร์บินวัตสัน 2) ตัวสถิติทดสอบ H ของเดอร์บิน 3) ตัวสถิติทดสอบ H-M ของเดอร์บินที่ปรับปรุงใหม่ 4) ตัวสถิติทดสอบบอกซ์- เพียซ์ 5) ตัวสถิติทดสอบ m ภายใต้เงื่อนไขของค่าอัตตสหสัมพันธ์ขนาดตัวอย่างความแปรปรวนของความคลาดเคลื่อนสุ่มสัมประสิทธิ์อัตตสหสัมพันธ์ (β1) ของYtและพารามิเตอร์ 0 ซึ่งกำหนดรูปแบบตัวแปรอิสระ (Xt) ข้อมูลที่ใช้เป็ฯการวิจัยนี้ได้จากการทดลองด้วยเทคนิคของมอนติคาร์โล โดยจำลองการทดลองด้วยเครื่องคอมพิวเตอร์อัมดาล (AMDAHL) 5860 1,000 ครั้งสำหรับแต่ละสถานการณ์ที่กำหนดเพื่อคำนวณค่าความน่าจะเป็นของความผิดพลาดประเภทที่ 1 และอำนาจการทำสอบของตัวสถิติทดสอบทั้ง 5 ตัวที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 ผลการวิจัยสรุปได้เป็น 2 ส่วนดังนี้ 1) ความสามารถในการควบคุมความผิดพลาดประเภทที่ 1 ตัวสถิติทดสอบ H-M ที่ได้ปรับปรุงใหม่และตัวสถิติสดสอบบอกซ์ – เพียซ์ สามารถควบคุมความผิดพลาดประเภทที่ 1 ได้สำหรับทุกๆ สถานการณ์สำหรับตัวสถิติทดสอบอื่นๆสามารถควาบคุมความผิดพลาดประเภทที่ 1 ได้ในบางสถานการณ์เท่านั้น 2) อำนาจการทดสอบตัวสถิติทดสอบ H-M ของเดอร์บินที่ได้ปรับปรุงใหม่จะให้อำนาจการสอบสูงในทุกสถานการณ์และให้อำนาจการสอดสอบสูงสุดในบางสถานการณ์ สำหรับตัวสถิติทอดสอบอื่นๆนั้นจะให้อำนาจการทดสอบสูงเฉพาะบางสถานการณ์เท่านั้น |
|---|