ความเสี่ยงต่อการรับสัมผัสจากตะกั่วและแคดเมียมในเด็กก่อนวัยเรียนในชุมชนรีไซเคิลขยะอิเล็กทรอนิกส์

ตะกั่วและแคดเมียมเป็นโลหะหนักที่พบได้ในขยะอิเล็กทรอนิกส์ โดยระดับตะกั่วและแคดเมียมในเลือดสัมพันธ์กับความผิดปกติของการพัฒนาทางร่างกายในเด็ก การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจวัดระดับตะกั่วในเลือด (blood lead levels; BLLs) และระดับแคดเมียมในเลือด (blood cadmium levels; BCLs) และศึกษาผลของ BLLs แล...

وصف كامل

محفوظ في:
التفاصيل البيبلوغرافية
المؤلفون الرئيسيون: ศิริพร แสงสุธรรม, วิโรจน์ บุญรัตนกรกิจ, กมลทิพย์ พ่วงพุ่ม, พิทยา คำมี, สำอาง มูระคา, เดือนเพ็ญ นาคล้าย, ณัฐกานต์ เดชนิรัติศัย, จิรภา คุปพงษ์, ปภาพินท์ กาญจโนภาศ, เกียรติศักดิ์ จันทร์จิระศานติ์
التنسيق: مقال
اللغة:Thai
منشور في: สมาคมเทคนิคการแพทย์แห่งประเทศไทย ในพระอุปถัมภ์ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี พระวรราชาธินัดดามาตุ 2021
الموضوعات:
الوصول للمادة أونلاين:https://digiverse.chula.ac.th/Info/item/dc:93478
https://he01.tci-thaijo.org/index.php/jmt-amtt/article/view/253146
الوسوم: إضافة وسم
لا توجد وسوم, كن أول من يضع وسما على هذه التسجيلة!
المؤسسة: Chulalongkorn University
اللغة: Thai
الوصف
الملخص:ตะกั่วและแคดเมียมเป็นโลหะหนักที่พบได้ในขยะอิเล็กทรอนิกส์ โดยระดับตะกั่วและแคดเมียมในเลือดสัมพันธ์กับความผิดปกติของการพัฒนาทางร่างกายในเด็ก การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจวัดระดับตะกั่วในเลือด (blood lead levels; BLLs) และระดับแคดเมียมในเลือด (blood cadmium levels; BCLs) และศึกษาผลของ BLLs และ BCLs ต่อการพัฒนาทางร่างกายในเด็ก รวมทั้งศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อ BLLs และ BCLs ในเด็กในชุมชนเสือใหญ่อุทิศ เขตจตุจักร ชุมชนรีไซเคิลขยะอิเล็กทรอนิกส์ที่ใหญ่ที่สุดในกรุงเทพมหานคร โดยการตรวจวัด BLLs และ BCLs จากเลือดปลายนิ้วด้วยเครื่อง inductively couple plasma–mass spectrometry (ICP-MS) เปรียบเทียบ BLLs และ BCLs ของเด็กในชุมชนเสือใหญ่อุทิศ อายุระหว่าง 6 เดือนถึง 6 ปี จําานวน 22 คน (กลุ่มรับสัมผัส) กับเด็กที่อาศัยนอกเขตจตุจักร จําานวน 22 คน ที่มีอายุเท่ากันและเพศเดียวกันกับเด็กในกลุ่มรับสัมผัส จากคลินิกผู้ป่วยนอก สถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติมหาราชินี (กลุ่มอ้างอิง) ผลการศึกษา พบว่าค่าเฉลี่ยของBLLs และ BCLs ในกลุ่มรับสัมผัส มีค่าเท่ากับ 8.60 ± 1.58 ไมโครกรัมต่อเดซิลิตร และ 2.01 ± 0.20 ไมโครกรัมต่อลิตร ซึ่งสูงกว่าในกลุ่มอ้างอิงที่ 3.07 ± 0.27 ไมโครกรัมต่อเดซิลิตร และ 0.58 ± 0.12 ไมโครกรัมต่อลิตร ค่า p-value เท่ากับ 1.3 ×10-4 และ 0.4 × 10-5 ตามลําาดับ การศึกษานี้ไม่พบความผิดปกติของพัฒนาการทางร่างกายและภาวะโลหิตจางตามมาตรฐานเด็กไทยในกลุ่มรับสัมผัส ปัจจัยที่ส่งผลต่อ BLLs และ BCLs ในกลุ่มรับสัมผัสมากที่สุด ได้แก่ การที่เด็กอยู่ในบ้านที่ผู้ปกครองกําาลังคัดแยกขยะอิเล็กทรอนิกส์ และการเก็บขยะอิเล็กทรอนิกส์ไว้ในบ้าน การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่า เด็กในชุมชนรีไซเคิลขยะอิเล็กทรอนิกส์มีความเสี่ยงต่อการได้รับพิษจากโลหะหนัก เพื่อลดความเสี่ยงดังกล่าว การรีไซเคิลขยะอิเล็กทรอนิกส์และกิจกรรมที่เกี่ยวข้อง ควรได้รับการควบคุมทั้งในระดับชุมชนและระดับชาติ