Characterization of lead-binding protein in human serum

• Main Author: Suphitcha Mangkalee
• Other Authors: Suganya Soontaros
• Format: Theses and Dissertations
• Language: English
• Published: Chulalongkorn University 1994
• Subjects: Lead > Physiological effect; Serum; ตะกั่ว > ผลกระทบทางสรีรวิทยา; ซีรัม
• Online Access: https://digiverse.chula.ac.th/Info/item/dc:76990
• Institution: Chulalongkorn University

ตะกั่วเป็นโลหะชนิดหนึ่งที่ถึงแม้จะให้ประโยชน์อย่างมากแก่มนุษย์แล้ว ยังสามารถก่อให้เกิดพิษแก่ร่างกาย อาจทำให้เกิดภาวะโลหิตจางและอื่นๆ อีก กลไกทางชีวเคมีในการเกิดพิษของตะกั่วจึงเป็นที่น่าสนใจ การศึกษาเกี่ยวกับการขนส่งตะกั่ว การจับกับโมเลกุลขนส่ง และการกำจัดตะกั่วจากซีรั่ม อาจนำไปใช้ประโยชน์ในการป้องกัน และ/หรือรักษาโรคพิษตะกั่วได้ การทดลองนี้แสดงว่า ตะกั่วสามารถเข้าสู่เม็ดเลือดแดงของมนุษย์ได้อย่างรวดเร็วภายใน 8 นาที คงเหลือตะกั่วอีกจำนวนหนึ่งไว้ในซีรั่ม แต่ในสภาวะที่ปราศจากซีรั่ม ตะกั่วเข้าไปในเม็ดเลือดแดงเพียง 30% ของสภาวะที่มีซีรั่มเท่านั้น แสดงว่าในซีรั่มมีปัจจัยบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับการขนส่งตะกั่ว นอกจากนี้ยังพบว่าตะกั่วสามารถลดปริมาณเหล็กที่จับกับโปรตีน ในขณะที่ปริมาณตะกั่วในโปรตีนเพิ่มขึ้น แสดงว่าปัจจัยที่เกี่ยวข้องในการขนส่งเหล็กนั้นอาจจะเป็นทรานสเฟอริน ซึ่งเป็นโปรตีนที่ขนส่งเหล็กในซีรั่ม ผลจาก Sephadex G-200 Column Chromatography และ Polyacrylamide Gel Electrophoresis pH 8.3 แสดงว่าโปรตีนที่จับกับตะกั่วนั้นอาจจะเป็นทรานสเฟอริน งานวิจัยนี้ยังได้ศึกษาอัตราส่วนของ Pb : Fe บนทรานสเฟอริน แต่ยังไม่สามารถจะสรุปได้แน่นอนเนื่องจากว่าปริมาณตะกั่วที่ใช้ในการทดลองนั้นน้อยเกินไป ผลจาก Isoelectric Focusing Polyacrylamide Gel Electrophoresis แสดงว่าตะกั่วและเหล็กสามารถเคลื่อนย้ายแถบโปรตีนของทรานสเฟอรินไปได้เหมือนกัน อาจเนื่องจากโลหะทั้งสองจับกับทรานสเฟอรินด้วยวิธีเดียวกัน Chelator บางตัวสามารถกำจัดตะกั่วออกจากโมเลกุลของโปรตีนได้ เช่น CaNa₂EDTA Dimercaprol และ D-penicillamine ซึ่งสามารถลดปริมาณตะกั่วที่จับกับทรานสเฟอรินในซีรั่มได้ประมาณ 88, 96 และ 100% ตามลำดับ