Dark energy and stabilization of the universe in extra dimensional model
การขยายตัวของเอกภพด้วยอัตราเร่งในยุคปัจจุบันได้ถูกค้นพบจากการสังเกตการณ์ซุปเปอร์โนวาชนิด Ia เราเรียกพลังงานที่ทำให้เอกภพขยายตัวด้วยอัตราเร่งนี้ว่าพลังงานมืด ในอีกด้านหนึ่งทฤษฎีสตริงเชื่อว่าอวกาศสามารถมีมิติได้มากกว่าสามมิติ ถ้ากาลอวกาศมีมิติเพิ่มเติมนอกเหนือไปจากกาลอวกาศสี่มิติที่เราสัมผัสได้ แสดงว่...
محفوظ في:
| المؤلف الرئيسي: | |
|---|---|
| مؤلفون آخرون: | |
| التنسيق: | Theses and Dissertations |
| اللغة: | English |
| منشور في: |
Chulalongkorn University
2010
|
| الموضوعات: | |
| الوصول للمادة أونلاين: | https://digiverse.chula.ac.th/Info/item/dc:38158 |
| الوسوم: |
إضافة وسم
لا توجد وسوم, كن أول من يضع وسما على هذه التسجيلة!
|
| المؤسسة: | Chulalongkorn University |
| اللغة: | English |
| الملخص: | การขยายตัวของเอกภพด้วยอัตราเร่งในยุคปัจจุบันได้ถูกค้นพบจากการสังเกตการณ์ซุปเปอร์โนวาชนิด Ia เราเรียกพลังงานที่ทำให้เอกภพขยายตัวด้วยอัตราเร่งนี้ว่าพลังงานมืด ในอีกด้านหนึ่งทฤษฎีสตริงเชื่อว่าอวกาศสามารถมีมิติได้มากกว่าสามมิติ ถ้ากาลอวกาศมีมิติเพิ่มเติมนอกเหนือไปจากกาลอวกาศสี่มิติที่เราสัมผัสได้ แสดงว่ามิติเพิ่มเติมเหล่านี้จะต้องขดม้วนอยู่และซ่อนตัวจากการสังเกตการณ์ของเรา นอกจากนี้จะต้องมีกระบวนการบางอย่างในการสร้างเสถียรภาพให้กับมิติเพิ่มเติมได้ ไม่เช่นนั้นแล้วเราก็ควรจะรับรู้ถึงการมีอยู่ของมันได้จากการทดลอง ในปี 2007 ไบรอัน กรีน และแจนนา เลวิน ได้เสนอว่าพลังงานคาสิเมียร์จากการรวมกันระหว่างสนามโบซอนกับสนามเฟอร์มิออน จะให้เสถียรภาพกับมิติเพิ่มเติมได้ และในทางตรงกันข้ามพลังงานคาสิเมียร์นี้จะทำหน้าที่เป็นพลังงานสุญญากาศผลักอวกาศสามมิติให้ขยายตัวออกด้วยอัตราเร่ง ดังนั้นจึงมีความเป็นไปได้ที่พลังงานคาสิเมียร์จะเป็นพลังงานมืดได้ ในวิทยานิพนธ์ฉบับนี้เราได้ศึกษาผลของสนามอีเธอร์ซึ่งเป็นสนามเวกเตอร์ที่ละเมิดสมมาตรลอเร็นซ์ต่อเสถียรภาพของมิติเพิ่มเติม ในแบบจำลองจะกำหนดให้ค่าเจาะจงของสนามอีเธอร์ไม่เท่ากับศูนย์ในทิศของมิติเพิ่มเติม ผลที่ได้แสดงให้เห็นว่าเฉพาะเงื่อนไขเริ่มต้นบางค่าสนามอีเธอร์จะไปหน่วงการสั่นของมิติเพิ่มเติม ส่งผลให้มิติเพิ่มเติมมีเสถียรภาพได้แม้ว่าจะมีสสารกระจายตัวอยู่ในเอกภพมากที่สุดก็ตาม |
|---|