Printability in flexographic printing of compostable plastics
งานวิจัยนี้มุ่งศึกษาสภาพพิมพ์ได้ของพลาสติกสลายตัวได้ทางชีวภาพประเภท PLA ผสม PBAT และ PBATผสมแป้งข้าวโพด ด้วยระบบการพิมพ์เฟล็กโซกราฟีหมึกฐานน้ำ โดยวิเคราะห์คุณภาพงานพิมพ์ รวมถึงสมบัติด้านกายภาพของพลาสติกและการพิมพ์ที่ได้จากตัวแปรต่างๆ ดังนี้ ค่าความดำ, ค่าความเปรียบต่างทางการพิมพ์, โทนน้ำหนักสีของภาพ...
Saved in:
主要作者: | |
---|---|
其他作者: | |
格式: | Theses and Dissertations |
語言: | English |
出版: |
Chulalongkorn University
2012
|
主題: | |
在線閱讀: | https://digiverse.chula.ac.th/Info/item/dc:37633 |
標簽: |
添加標簽
沒有標簽, 成為第一個標記此記錄!
|
機構: | Chulalongkorn University |
語言: | English |
總結: | งานวิจัยนี้มุ่งศึกษาสภาพพิมพ์ได้ของพลาสติกสลายตัวได้ทางชีวภาพประเภท PLA ผสม PBAT และ PBATผสมแป้งข้าวโพด ด้วยระบบการพิมพ์เฟล็กโซกราฟีหมึกฐานน้ำ โดยวิเคราะห์คุณภาพงานพิมพ์ รวมถึงสมบัติด้านกายภาพของพลาสติกและการพิมพ์ที่ได้จากตัวแปรต่างๆ ดังนี้ ค่าความดำ, ค่าความเปรียบต่างทางการพิมพ์, โทนน้ำหนักสีของภาพที่เพิ่มขึ้น (TVI), ความทนทานต่อการขัดถู, การยึดติดของหมึกพิมพ์, ความขรุขระของผิวหน้าพลาสติกและ การเปียกผิวของพลาสติก (วัดจากมุมสัมผัสของน้ำกลั่นและหมึกพิมพ์บนพลาสติก) ความละเอียดของลูกกลิ้งแอนิล็อก 3 ระดับ 400,600,700 lpi การปรับสภาพผิวด้วยวิธีคอโรนาดิสชาร์จทั้งหมด 4 ระดับ (0,500,1000,1500 วัตต์) ทั้งนี้ได้ทำการปรับสูตรหมึกพิมพ์ด้วยการเติมสารเติมแต่งให้สามารถพิมพ์บนพลาสติกตัวอย่างได้ ผลการทดลองพบว่า ฟิล์มตัวอย่างทั้งสองชนิดสามารถพิมพ์งานที่มีรายละเอียดสูงได้ดีเมื่อมีการปรับสภาพผิว ค่าความดำ, การยึดติด, ความทนทานต่อการขัดถู และการกระจายตัวของหมึกพิมพ์ที่สูงกว่าตัวอย่างที่ไม่ปรับสภาพผิว เนื่องจากผิวหน้าของพลาสติกทั้งสองชนิดมีสมบัติความไม่ชอบน้ำและมีค่าพลังงานผิวที่ต่ำ แต่เมื่อปรับสภาพผิวมีส่วนช่วยให้ค่าพลังงานผิวและสภาพผิวหน้ามีความขรุขระมากขึ้น ทำให้สามารถรองรับหมึกและมีสมบัติการพิมพ์ดีขึ้น ซึ่งสภาวะการพิมพ์ที่ให้คุณภาพงานดีที่สุด คือ ความละเอียดของลูกกลิ้งแอนิล็อกที่ 700 lpi และระดับการปรับสภาพผิวที่เหมาะสมในการพิมพ์ คือ 500 วัตต์ โดยควบคุมความเร็วให้คงที่ 30 m/min เนื่องจากที่สภาวะการพิมพ์นี้ให้ค่าความดำของหมึกพิมพ์อยู่ในระดับที่เหมาะสม คือ ประมาณ 1.38 - 1.40 และมีค่า TVI น้อยที่สุด PBAT/Starch และ PLA/PBAT มีค่า print contrast อยู่ในช่วง 21 และ 18 ตามลำดับซึ่งอยู่ในช่วงที่สามารถแยกภาพน้ำหนักสีสว่าง (high light) และภาพส่วนน้ำหนักสีกลาง (mid-tone) ได้ดี แต่สำหรับสมบัติด้านการยึดติดของหมึกบนพลาสติกนั้นอยู่ในระดับต่ำมากในทุกสภาวะการทดลอง |
---|