Effect of Lactobacillus and Bifidobacterium on the inhibition of Clostridium difficile in mouse infection model
คลอสตริเดียม ดิฟฟิซิล เป็นสาเหตุหลักที่ทำให้เกิดการท้องเสียและลำไส้อักเสบที่เกี่ยวข้องกับการใช้ยาปฏิชีวนะในผู้ป่วยที่ได้รับยาแบบออกฤทธิ์กว้าง การทำลายจุลินทรีย์ประจำถิ่นโดยยาปฏิชีวนะมีผลให้คลอสตริเดียม ดิฟฟิซิล สามารถตั้งถิ่นฐานและหลั่งสารพิษที่มีผลให้เกิดไส้รั่วและการสร้างไซโตไคน์ที่เกี่ยวข้องกับกา...
محفوظ في:
| المؤلفون الرئيسيون: | , |
|---|---|
| التنسيق: | Research Report |
| اللغة: | English |
| منشور في: |
Chulalongkorn University
2018
|
| الموضوعات: | |
| الوصول للمادة أونلاين: | https://digiverse.chula.ac.th/Info/item/dc:13548 |
| الوسوم: |
إضافة وسم
لا توجد وسوم, كن أول من يضع وسما على هذه التسجيلة!
|
| الملخص: | คลอสตริเดียม ดิฟฟิซิล เป็นสาเหตุหลักที่ทำให้เกิดการท้องเสียและลำไส้อักเสบที่เกี่ยวข้องกับการใช้ยาปฏิชีวนะในผู้ป่วยที่ได้รับยาแบบออกฤทธิ์กว้าง การทำลายจุลินทรีย์ประจำถิ่นโดยยาปฏิชีวนะมีผลให้คลอสตริเดียม ดิฟฟิซิล สามารถตั้งถิ่นฐานและหลั่งสารพิษที่มีผลให้เกิดไส้รั่วและการสร้างไซโตไคน์ที่เกี่ยวข้องกับการอักเสบ คณะผู้วิจัยได้ตรวจพิสูจน์แล็คโตบาซิลลัสและบิฟิโดแบคทีเรียมจำนวน 6 สายพันธุ์ที่สามารถลดการเกิดไส้รั่วและการอักเสบที่เกิดจากคลอสตริเดียม ดิฟฟิซิล ในหลอดทดลอง ในการศึกษานี้คณะผู้วิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อหาผลของการใช้เชื้อสายพันธุ์เหล่านี้ทั้งแบบเดี่ยวหรือใช้ร่วมกัน ต่อการยับยั้งการติดเชื้อคลอสตริเดียม ดิฟฟิซิล ในหนูทดลอง C57BL/6 การให้เชื้อแล็คโตบาซิลลัส แรมโนซัส L34 (1x10⁶ เซลล์) เป็นเวลาวัน จากวันที่ให้ยาคลินดามัยซินจนถึงวันก่อนฆ่าหนู มีผลให้ลดการตาย การเปลี่ยนแปลงน้ำหนักตัว การท้องเสีย ไส้รั่ว และพยาธิสภาพของหนู และยับยั้งการสร้างไซโตไคน์ที่เกี่ยวข้องกับการอักเสบได้แก่ MIP-2, KC, IL-1β และ TNF-α ทั้งในเนื้อเยื่อลำไส้และซีรั่ม การให้เชื้อแล็คโตบาซิลลัส เคซิไอ L39, B13,B106 บิฟิโดแบคทีเรียม บิฟิดุม NB42 หรือ บิฟิโดแบคทีเรียม ซูโดแคเทนูลาตัม NB48 แบบเดี่ยว สามารถลดการตาย การเปลี่ยนแปลงน้ำหนักตัว และการท้องเสียในหนูทดลอง การให้เชื้อแล็คโตบาซิลลัส เคซิไอ L39, B13 และ B106 สามารถยับยั้งการสร้างไซโตไคน์ที่เกี่ยวข้องกับการอักเสบบางชนิดในเนื้อเยื่อลำไส้และซีรั่ม ยังไม่ได้ทดสอบผลของการให้บิฟิโดแบคทีเรียมต่อการยับยั้งการสร้างไซโตไคน์ เฉพาะแล็คโตค็อกเทล (แล็คโตบาซิลลัส แรมโนซัส L34 และ แล็คโตบาซิลลัส เคซิไอ L39) สามารถลดความรุนแรงของโรค ส่วนบิฟิโดค็อกเทล (บิฟิโดแบคทีเรียม บิฟิดุม NB42 และ บิฟิโดแบคทีเรียม ซุโดแคเทนูลาตัม NB48) หรือ แล็คโต-บิฟิโดค็อกเทล (แล็คโตบาซิลลัส แรมโนซัส L34, แล็คโตบาซิลลัส เคซิไอ L39, บิฟิโดแบคทีเรียม บิฟิดุม NB42 และ บิฟิโดแบคทีเรียม ซุโดแคเทนูลาตัม NB48) ไม่ลดความรุนแรงของโรค เชื้อสายพันธุ์เหล่านี้เป็นโพรไบโอติกส์ที่น่าจะใช้ได้ผลกับการติดเชื้อคลอสตริเดียม ดิฟฟิซิล |
|---|